براساس قانون درصورتی که روغن های کارکرده را پس ماند خطرناک و صنعتی درنظر بگیریم ، تولید کننده این پس ماند مسئول است
نگاهی به کشورهای پیشرفته متوجه میشویم که در انجا شرکت های محلی موظف به جمع اوری و تحویل این ماده در منطقه مشخص هستند و موظف هستند به نزدیکترین کارخانه بازیافت و بصورت رایگان تحویل دهند و پس از تحویل شرکت های بازیافت موظف به بازیافت بصورتی که هیچگونه پس ماند خطرناکی نداشته باشد. این شرکت ها به دلیل رایگان بودن روغن کارکرده توجیه اقتصادی برایشان ایجاد میشود که کارخانه های خود را به پیشرفته ترین تکنولوژی ها مجهز و روغن پایه با کیفیت بهتر از اصل کالا تولید کنند . این تکنولوژی ها برای یک خط کامل 15000 تنی حدود 5 میلیون دلار هزینه دارد و برای شرکت های ایرانی حتی امکان اقتصادی تغییر روش گرم کردن روغن از حرارت مستقیم به غیر مستقیم هم وجود ندارد و سود این کالا به جیب اتوسرویسها و جمع اور کنندگان میرود .
در ایران شرکت های بازیافت باید روغن های کارکرده را با قیمت بالا و با انواع الودگی های که توسط جمع اوری کنندگان برای سود بیشتر به ان اضافه میکنند خریداری کنند
قیمت این کالا در 6 ماهه اول 93 حدود 295000 هزار تومان برای هر بشکه بوده است